انسان موجودی اجتماعی است.
در دنیای ارتباطات امروزی دیگر فقط از این ذهن قدرتمند استفاده می شود امکاناتی مانند واقعیت مجازی(vr) واقعیت افزوده(Ar) شبکه های مجازی سوپر گروه ها و ... همه از این ویژگی های انسان استفاده کرده و به قول معروف به ما کمک میکنند .
اما همین خستگی ذهن موجب افسردگی های فراوان میشود.
در واقع ارتباطات مجازی هم ذهن را خسته کرده و هم فاصله انسان ها را از هم زیاد میکنند با نگاهی به پدربزرگ و مادربزرگتان میتوانید امید و نشاطی را در آن ها ببینید که در کمال تعجب در یک نوجوان 16 ساله نیست.
در آینده ای نه چندان دور افراد برای سر زدن به یکدیگر تنها یک عینک را روی سر خود قرار میدهند و همدیگر را به طور مجازی میبینند.
هر ساله هزاران کاربر برای خود هویت جدید در فضای گسترده مجازی می سازند و برای همین هویت هم مانند هویت اصلی شان در زندگی پول خرج میکنند (خرید فالور و ...) اگر کمی بیاندیشیم و به تفکر فرو رویم میبینیم که میزان افسردگی و جنون در این دهه با پیشرفت تکنولوژی بسیار بیشتر شده است.
تکنولوژی که در کسری از ثانیه من را به یک کاربر در آن سوی جهان وصل می کند. تکنولوژی که با تمام مزایای فوق العاده اش دارد ما را به دوری از هم میکشد دیگر آن مهمانی های با صفا و لذت بخش و ... کمرنگ شده و ما کم کم مجازی می شویم کم کم هویت مجازی مان مهم تر از هویت اصلی و واقعی ما می شود و این جاست که این پرسش به وجود می آید
تکنولوژی خوب یا بد؟
شما بگویید.
